8 For eg er Herren, som elskar rett og hatar ran og urett. I truskap gjev eg dei løn og gjer ei evig pakt med dei. 9 Ætta deira skal bli kjend mellom folkeslaga, etterkomarane deira mellom folka. Alle som ser dei, skal skjøna at dei er ei ætt som Herren velsignar. 10 Eg gleder meg i Herren, mi sjel jublar over min Gud. For han har kledd meg i frelsesklede og sveipt meg i rettferds kappe lik ein brudgom som set på seg presteleg turban, lik ei brur som pyntar seg med smykke. 11 For som jorda lèt spirene veksa, som ein hage lèt frøa gro, så skal Herren Gud la rettferd og lovsong spira fram for alle folkeslag.

8 Mun, Hearrá, ráhkistan vuoigatvuođa ja vašuhan rievideami ja vuoigatmeahttunvuođa. Mun lean oskkáldas ja attán álbmogasan bálkká, mun dagan dainna agálaš lihtu. 9 Dalle dan mánát adnojuvvojit árvvus álbmogiid gaskkas, sin nálli olbmuid čearddaid siste. Buohkat geat oidnet sin, ipmirdit ahte sii leat sohka maid Hearrá lea buressivdnidan. 10 Mun illudan Hearrás, mu siellu ávvuda mu Ipmilis, danin go son lea gárvvuhan munnje bestojumi gárvvuid ja giessan mu birra vanhurskkisvuođa oalgebiktasa, nu ahte mun lean dego irgi gii bidjá turbána oaivái, dahje nugo moarsi gii čiŋaha iežas čiŋaidisguin. 11 Nugo eanan bohciidahttá šattu ja gilvvagárdi iđiha dan mii lea gilvojuvvon, nu Hearrá Ipmil bohciidahttá vanhurskkisvuođa, ja rámádus badjána buot álbmogiid gullut.