22. august 1970
1 Det var like før påskehøytiden, og Jesus visste at hans time var kommet da han skulle gå bort fra denne verden og til sin Far. Han hadde elsket sine egne som var i verden, og han elsket dem helt til det siste. 2 De holdt måltid. Djevelen... Vis hele teksten
1 Det var like før påskehøytiden, og Jesus visste at hans time var kommet da han skulle gå bort fra denne verden og til sin Far. Han hadde elsket sine egne som var i verden, og han elsket dem helt til det siste. 2 De holdt måltid. Djevelen hadde alt gitt Judas, sønn av Simon Iskariot, den tanken i hjertet at han skulle forråde ham. 3 Jesus visste at Far hadde gitt alt i hans hånd, og at han var gått ut fra Gud og gikk til Gud. 4 Da reiser han seg fra måltidet, legger av seg kappen, tar et linklede og binder det om seg. 5 Så heller han vann i et fat og begynner å vaske disiplenes føtter og tørke dem med linkledet som han hadde rundt livet. 6 Han kommer til Simon Peter. Peter sier: «Herre, vasker du mine føtter?» 7 Jesus svarte: «Det jeg gjør, forstår du ikke nå, men du skal forstå det siden.» 8 «Aldri i evighet skal du vaske føttene mine», sier Peter. «Hvis jeg ikke vasker deg, har du ingen del i meg», svarte Jesus. 9 Da sier Peter: «Herre, ikke bare føttene, men hendene og hodet også!» 10 Jesus sier til ham: «Den som er badet, er helt ren og trenger bare å vaske føttene. Dere er rene – men ikke alle.» 11 For han visste hvem som skulle forråde ham. Derfor sa han: «Dere er ikke alle rene.»
1 Det var like før påskehøgtida, og Jesus visste at timen hans var komen då han skulle fara bort frå denne verda og til Far sin. Han hadde elska sine eigne som var i verda, og han elska dei heilt til det siste. 2 Då dei heldt måltid, hadde... Vis hele teksten
1 Det var like før påskehøgtida, og Jesus visste at timen hans var komen då han skulle fara bort frå denne verda og til Far sin. Han hadde elska sine eigne som var i verda, og han elska dei heilt til det siste. 2 Då dei heldt måltid, hadde djevelen alt gjeve Judas, son til Simon Iskariot, den tanken i hjartet at han skulle svika han. 3 Jesus visste at Far hadde gjeve alt i hans hender, og at han hadde gått ut frå Gud og gjekk til Gud. 4 Då reiser han seg frå måltidet, legg av seg kappa og tek eit linklede og bind om seg. 5 Så slår han vatn i eit fat og tek til å vaska føtene til læresveinane og tørka dei med handkledet som han har om livet. 6 Han kjem til Simon Peter, og Peter seier til han: «Herre, vaskar du mine føter?» 7 Jesus svara: «Det eg gjer, forstår du ikkje no, men du skal skjøna det sidan.» 8 «Aldri i æva om du skal vaska føtene mine», seier Peter. «Dersom eg ikkje vaskar deg, har du ingen del i meg», svara Jesus. 9 Simon Peter seier til han: «Herre, ikkje berre føtene, men hendene og hovudet òg!» 10 Men Jesus seier til han: «Den som er bada, er heilt rein og treng ikkje vaska anna enn føtene. Og de er reine – men ikkje alle.» 11 For han visste kven som skulle svika han. Difor sa han: «De er ikkje alle reine.»
1 Beassášbasit ledje juo lahka, ja Jesus diđii ahte lei boahtán boddu go son galggai vuolgit dán máilmmis Áhči lusa. Son lei ráhkistan máhttájeddjiidis geat ledje dán máilmmis, ja son ráhkistii sin gitta loahpa rádjái. 2 Sii ledje čoahkkanan... Vis hele teksten
1 Beassášbasit ledje juo lahka, ja Jesus diđii ahte lei boahtán boddu go son galggai vuolgit dán máilmmis Áhči lusa. Son lei ráhkistan máhttájeddjiidis geat ledje dán máilmmis, ja son ráhkistii sin gitta loahpa rádjái. 2 Sii ledje čoahkkanan mállásiidda, ja beargalat lei juo bidjan Judasa, Simon Iskariota bártni, váibmui jurdaga ahte son beahttá Jesusa. 3 Jesus diđii ahte Áhčči lei addán buot su gihtii ja ahte son lei boahtán Ipmila luhtte ja lei dál máhccamin su lusa. 4 Nu son čuožžilii mállásiin, nuolai oalgebiktasa, válddii liidnesihkaldaga ja giesai dan alimiid birra. 5 Dasto son leikii čázi lihttái, bassagođii máhttájeddjiid julggiid ja sihkui daid liidnesihkaldagain mii sus lei alimiin. 6 Go son bođii Simon Petera buohta, de Peter dajai: “Hearrá, dongo basat mu julggiid?” 7 Jesus vástidii: “Dan maid mun dál dagan, don it velá ádde, muhto maŋŋil don dan ipmirdat.” 8 Peter dajai: “Don it oaččo goassege bassat mu julggiid!” Jesus vástidii: “Jos mun in basa du, de dus ii leat mihkkege osiid mus.” 9 Dalle Simon Peter dajai: “Hearrá, ale basa dušše julggiid, muhto maiddái gieđaid ja oaivvi.” 10 Muhto Jesus celkkii: “Gii lea lávggodan, dat lea buhtis ja dárbbaša bassat dušše julggiid. Ja dii lehpet buhttásat, muhto ehpet buohkat.” 11 Dasgo Jesus diđii gii su beahttá. Dan dihte son celkkii: “Ehpet dii leat buohkat buhttásat.”